Գրաբարի այբուբենն ունի 36 տառ`
Ա Ի Մ Ս Բ Լ Յ Վ
Դ Խ Ն Տ
Ե Ծ Շ Ր
Զ Կ Ո Ց
է Հ Չ ւ
Ը Ձ Պ Փ
Թ Ղ Ջ Ք
Ժ Ճ Ռ
Այբուբենի մեջ տեղ չի գտել ու–ն իբրև ո–ի և ւ կապակցությամբ, իսկ օ և ֆտառերը ավելացել են միջին դարերում։
Գրաբարի ձայնավորներն են՝ ա, ե, է, ը, ի, ո, ու։
Գրաբար ճիշտ կարդալու և գրելու համար պետք է իմանալ արտասանության և ուղղագրության հետևյալ կանոնները.Յ–ն բառասկզբում և ածանցման մեջ արտասանվում է հ, օրինակ՝Յայտնի–հայտնի
Անյայտ–անհայտ
Յատակ–հատակ
Սալայատակ–սալահատակ
Բառավերջում ա և ո ձայնավորներից հետո գրվում է յ բայց չի արտասանվում, օրինակ՝Արքայ–արքա
Երեկոյ–երեկո
Բառավերջի յ–ն արտասանվում է մի քանի միավանկ բառերում՝
Բայ, խոյ, ճայ, հայ։
Գրաբարի ձայնավորներն են՝ ա, ե, է, ը, ի, ո, ու։
Գրաբար ճիշտ կարդալու և գրելու համար պետք է իմանալ արտասանության և ուղղագրության հետևյալ կանոնները.Յ–ն բառասկզբում և ածանցման մեջ արտասանվում է հ, օրինակ՝Յայտնի–հայտնի
Անյայտ–անհայտ
Յատակ–հատակ
Սալայատակ–սալահատակ
Բառավերջում ա և ո ձայնավորներից հետո գրվում է յ բայց չի արտասանվում, օրինակ՝Արքայ–արքա
Երեկոյ–երեկո
Բառավերջի յ–ն արտասանվում է մի քանի միավանկ բառերում՝
Բայ, խոյ, ճայ, հայ։
-----------------------------------------------------------------
Ւ(ւ) տառը գրվում է բառամիջում երկու ձայնավորների միջև և բառավերջումա, ե, ի ձայնավորներից հետո, ինչպես նաև ա կապակցության մեջ և արտասանվում է վ, օրինակ՝Աւազ–ավազ
Տաւիղ–Տավիղ
Առաւել–առավել
Հարաւ–հարավ
Տերեւ–տերեվ
Անիւ–Անիվ
Սակաւ–սակավ
Գրաբարում ւ տառով ոչ մի բառ չի սկսվում։
Ե տառի փոխարեն բառավերջում միշտ գրվում է է, օրինակ՝Թէ
Եթէ
Բազէ
Ափսէ
Րոպէ
Տաւիղ–Տավիղ
Առաւել–առավել
Հարաւ–հարավ
Տերեւ–տերեվ
Անիւ–Անիվ
Սակաւ–սակավ
Գրաբարում ւ տառով ոչ մի բառ չի սկսվում։
Ե տառի փոխարեն բառավերջում միշտ գրվում է է, օրինակ՝Թէ
Եթէ
Բազէ
Ափսէ
Րոպէ
Բառամիջում գրվում է է այն դեպքում, երբ կարող է լինել Է.Ի և Է.Եհնչյունափոխություն, օրինակ՝
Վէճ–վիճել
Շէն–շինական
Մովսէս–Մովսեսի ----------------------------------------------------------------
Վէճ–վիճել
Շէն–շինական
Մովսէս–Մովսեսի ----------------------------------------------------------------
Ու–ն բառամիջում ձայնավորից առաջ արտասանվում ե Վ, օրինակ՝
Արուեստ–արվեստ
Պատուէր–պատվեր
Լեզուի–լեզվի
Արծուոյ–արծվո
զ նախդիրը բաղաձայնից առաջ արտասանվում է ըզ, օրինակըզգետ–ըզգետ
զնա– ըզնա
Գրաբարի երկբարբառներն ու եռաբարբառներն են
այ , ոյ, աւ, իւ , եւ, եա, եաւ, եայ, ւոյ
Ոյ երկբարբառը բաղաձայնից առաջ արտասանվում է ույ
բոյս–բույս
գոյն– գույն
յոյս–հույս
աւ երկբարբառը բաղաձայնից առաջ արտասանվում է օ գրվում է օ տառով ,օրինակ
աւձ– օձ
աւր – օր
կարաւտ– կարոտ
Որպես բացառություն
աղաւնի
նաւթ բառերում աւ–ն արտասանվում է ավ
Ի ւ երկբարբառը բաղաձայնից առաջ արտասանվում է յու
կորիւն–կորյուն
սիւն– սյուն
արիւն– արյուն
Եւ երկբարբառն արտասանությամբ նույնացել է իւ երկբարբառին և գրության մեջ էլ
հիմնականում արտահայտվում է իւ–ով
ալեւր– ալիւր –ալյուր
հարեւր– հարիվր –հարյուր
եղջեւր –եղջիւր –եղջյուր
Աւ, եւ, Իւ կապակցությունների ւ–ը պահպանում է բառավերջի Վարտասանությունը
հոգնակի ուղղականի ք և հայցականի ս մասնիկներից ու ս, դ , ն հոդերից առաջ
կաքաւք –կաքավք
պարգեւս –պարգեվս
հովիւդ –հովիվդ
Եա երկբարբառն արտասանվում է յա
պատեան –պատյան
եղեամն– եղյամն
Եաւ եռաբարբառը բաղաձայնից առաջ առտասանվում է յո
ընտանեոք– ընտանյոք
Եայ եռաբարբառը բաղաձայնից առաջ արտասանվում է յայ, օրինակ՝
Հրեայք–հրյայք
Անդեայք–անդյայք
Պաշտոնեայ–պաշտոնյա
Իոյ եռաբարբառը բաղաձայնից առաջ ատասանվում է վույ, օրինակ
պատանւոյն–պատանվույն
տեղւոյն–տեղվույն
Արուեստ–արվեստ
Պատուէր–պատվեր
Լեզուի–լեզվի
Արծուոյ–արծվո
զ նախդիրը բաղաձայնից առաջ արտասանվում է ըզ, օրինակըզգետ–ըզգետ
զնա– ըզնա
Գրաբարի երկբարբառներն ու եռաբարբառներն են
այ , ոյ, աւ, իւ , եւ, եա, եաւ, եայ, ւոյ
Ոյ երկբարբառը բաղաձայնից առաջ արտասանվում է ույ
բոյս–բույս
գոյն– գույն
յոյս–հույս
աւ երկբարբառը բաղաձայնից առաջ արտասանվում է օ գրվում է օ տառով ,օրինակ
աւձ– օձ
աւր – օր
կարաւտ– կարոտ
Որպես բացառություն
աղաւնի
նաւթ բառերում աւ–ն արտասանվում է ավ
Ի ւ երկբարբառը բաղաձայնից առաջ արտասանվում է յու
կորիւն–կորյուն
սիւն– սյուն
արիւն– արյուն
Եւ երկբարբառն արտասանությամբ նույնացել է իւ երկբարբառին և գրության մեջ էլ
հիմնականում արտահայտվում է իւ–ով
ալեւր– ալիւր –ալյուր
հարեւր– հարիվր –հարյուր
եղջեւր –եղջիւր –եղջյուր
Աւ, եւ, Իւ կապակցությունների ւ–ը պահպանում է բառավերջի Վարտասանությունը
հոգնակի ուղղականի ք և հայցականի ս մասնիկներից ու ս, դ , ն հոդերից առաջ
կաքաւք –կաքավք
պարգեւս –պարգեվս
հովիւդ –հովիվդ
Եա երկբարբառն արտասանվում է յա
պատեան –պատյան
եղեամն– եղյամն
Եաւ եռաբարբառը բաղաձայնից առաջ առտասանվում է յո
ընտանեոք– ընտանյոք
Եայ եռաբարբառը բաղաձայնից առաջ արտասանվում է յայ, օրինակ՝
Հրեայք–հրյայք
Անդեայք–անդյայք
Պաշտոնեայ–պաշտոնյա
Իոյ եռաբարբառը բաղաձայնից առաջ ատասանվում է վույ, օրինակ
պատանւոյն–պատանվույն
տեղւոյն–տեղվույն
